خوانش جماعت تتلیتی در رهیافت نظری خرده‌فرهنگ‌های متأخر

Abstract

رویکردهای مختلف به ماهیت جماعت‌های انسانی و نحوه تعامل آن‌ها با یکدیگر، در تطور مفهومیِ اصطلاح خرده‌فرهنگ نقش محوری داشته است. از دوره‌ای که برخی جماعت‌های خاصِ جوانان در آثار متفکران مکتب بیرمنگام با نام خرده‌فرهنگ معرفی شدند تا به امروز که برخی رویکردها اساساً از ناکارآمدی مفهوم خرده‌فرهنگ سخن می‌گویند، طیفی از دیدگاه‌ها ناظر به سیر تغییر و تحولات اجتماعی، فناورانه و رسانه‌ای درباره این مفهوم و ویژگی‌های آن عرضه شده است. مقاله حاضر با حساسیت نظری که مطالعات خرده‌فرهنگ در اختیار می‌گذارد به پدیده فرهنگی هواخواهی از امیرتتلو می‌پردازد. به این معنا، تطابق نظری و تجربی واژه خرده‌فرهنگ دیجیتال تتلیتی، با جماعت هواخواه امیرتتلو که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته‌اند، مسئله پژوهش است. در راستای اهداف تحقیق، مصاحبه نیم‌ساخت‌یافته با 16 نوجوان مدیر صفحات هواداری در شبکه اجتماعی اینستاگرام انجام شد و تحلیل تماتیک داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار MAXQDA صورت گرفت. نتایج نشان می‌دهد، نظریات خرده‌فرهنگ‌های متأخر برای توضیحِ نمونه تجربی پژوهش راهگشاست زیرا «جامعیت در موسیقی»، «برساخت شخصیت کاریزماتیک» و «تبدیل هواخواه به تتلیتی» سه اصل ارتباطی به شمار می‌آیند که به سبب نقش‌شان در جماعت هواخواهان، بر این امر دلالت دارند.

Keywords

• خرده‌فرهنگ دیجیتال
• جوانی
• مصرف موسیقی
• امیرتتلو
• هواخواهی