ملاحظات بالینی در تشخیص افتراقی کودکان دارای اختلال طیف نوروپاتی شنوایی از کم‌شنوایی حسی- عصبی: گزارش مورد

Abstract

مقدمه: اختلال طیف نوروپاتی شنوایی (Auditory neuropathy spectrum disorder یا ANSD)، نوعی آسیب شنوایی متمایز از کم‌شنوایی حسی- عصبی در دستگاه شنوایی محیطی است. هدف از انجام پژوهش حاضر، تأکید بر اهمیت بهره‌گیری از رویکرد مجموعه‌ی آزمون‌ها و نقش خانواده در تشخیص افتراقی ANSD از کم‌شنوایی حسی- عصبی معمول در قالب گزارش دو کودک با آسیب شنوایی بود.گزارش مورد: کودک اول، پسر بچه‌ی 19 ماهه‌ی دچار فلج مغزی با سابقه‌ی کرنیکتروس (Kernicterus) و دو بار تعویض خون بود که ابتدا با استفاده از آزمون‌های الکتروفیزیولوژیک شنوایی، کم‌شنوایی حسی- عصبی عمیق دو طرفه در وی تشخیص داده شده بود. با توجه به عدم پذیرش سمعک و تردید والدین در مورد واکنش‌های نامتناسب کودک، در ارزیابی مجدد با رویکرد مجموعه‌ی آزمون‌ها، ANSD در او عنوان شد. کودک دوم، دختر بچه‌ی 6 ساله‌ی بدون سابقه‌ی خاص پزشکی بود که در غربالگری بدو ورود به دبستان ارجاع شد. در جلسه‌ی اول، ارزیابی شنوایی با استفاده از ادیومتری و ایمیتانس اکوستیک، کم‌شنوایی حسی- عصبی ملایم تا متوسط دو طرفه با افت بیشتر در فرکانس‌های پایین را گزارش کرد. به دلیل امتیاز کم بازشناسی کلمه و عدم پذیرش والدین، آزمون‌های الکتروفیزیولوژیک انجام و ANSD تأیید گردید.نتیجه‌گیری: تاریخچه‌گیری دقیق، ارزیابی شنوایی کودکان دارای کم‌شنوایی حسی- عصبی با پروتکل‌های ANSD که ترکیب متناسبی از آزمون‌های شنوایی رفتاری و الکتروفیزیولوژیک است، همراه با افزایش آگاهی خانواده، عوامل مهمی در تشخیص افتراقی ANSD و مداخله‌ی مناسب می‌باشد.

Keywords

• نوروپاتی شنوایی
• پتانسیل‌های برانگیخته
• گسیل‌های صوتی گوش بی‌اختیار
• پتانسیل میکروفونی حلزونی
• آزمون‌های شنوایی