Ṭibb-i Tavānbakhshī (Jan 2014)
تاثیرتکنیک های یوگا بر کاهش تظاهرات روانی سندرم بی حرکتی در زنان سالمند
Abstract
مقدمه و اهداف سندرم بی حرکتی، مجموعه علائم فیزیکی، متابولیسمی و روانی است که به دلیل بی حرکتی روزانه بوجود می آید و موجب اختلال در تعادل سالمندان می شود. مطالعه حاضر به منظور شناسایی اثربخشی تکنیک های یوگا بر کاهش تظاهرات روانی سندرم بی حرکتی در زنان سالمند انجام شد. مواد و روش ها این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش، کلیه زنان سالمند 65 تا 70 ساله است که عضو کانون سالمندان خانه سلامت شهرداری منطقه2 تهران بودند. پس از انجام مصاحبه برای بررسی سندرم بی حرکتی و پرسشنامه سلامت عمومی، 20 نفر که پایین ترین نمره ی سلامت عمومی را کسب نموده بودند، به عنوان نمونه اصلی انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (10) و کنترل (10) جایگزین شدند. جهت بررسی وضعیت روان شناختی آزمودنی ها از چک لیست نشانه های اختلال روانی استفاده شد. گروه آزمایش به مدت دو ماه و هر ماه 8 جلسه 1 ساعته یوگا درمانی شدند، در حالی که در گروه کنترل مداخله ای انجام نشد. بعد از اتمام یوگا درمانی، وضعیت سلامت روان هر دو گروه ارزیابی شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها یافته های پژوهش نشان داد که بعد از مداخله، گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در شاخص های اختلالات روانی کاهش نشان دادند. نتیجه گیری به طور کلی، نتایج تحقیق حاضر دلالت بر این دارد که تکنیک های یوگا اثرات سودمندی در کاهش تظاهرات روانی افسردگی، اضطراب، شکایت جسمانی و حساسیت بین فردی دارد و می تواند منجر به تعادل در ظرفیت فیزیکی، هیجانی و روان شناختی زنان سالمند گردد. بنابراین تکنیک های یوگا می تواند به عنوان درمان های جایگزین و مکمّل در اختلالات روانی استفاده شود.
