فصلنامه سیاستهای راهبردی و کلان (Aug 2019)
بومیسازی علم روانشناسی در راستای تحول و ارتقای علوم انسانی با رویکرد قانون برنامه ششم توسعه
Abstract
در راستای بند 2-77 بخش امور علم، فناوری و نوآوری قانون برنامه ششم توسعه، هدف مقاله حاضر سطحبندی دیدگاههای مختلف برای بومیسازی دانش درحوزه علوم انسانی ( با تأکید بر روانشناسی) و امکانسنجی بومیسازی و تولید دانش بومی در پارادایم اثباتگرا و مابعد اثباتگراست. برای همین، دیدگاه متفکران مختلف درباره بومیسازی با روش سندیتحلیلی مورد بررسی و استنتاج قرار گرفت. یافتهها نشان میدهد که بومیسازی در چهار سطح ورود علم جدید در جامعه میزبان از طریق ترجمه صرف، آغاز پژوهشهای علمی در جامعه میزبان، ترجمه مفاهیم علمی با توجه به ملاحظات محیط فرهنگی و اجتماعی جامعه میزبان، و بالاخره تأمل نقادانه مفاهیم و نظریات و سازهپردازی و نظریهپردازی بومی درخور بررسی است. درنتیجه، بومیسازی به معنی استفاده از اصول پذیرفتهشده علمی برای حل مشکلات جامعه میزبان است و در تولید دانش بومی که از یکسو با روششناسی فلسفی و علمی و از دیگر سو با جهانبینی اسلامیایرانی تناسب دارد، بالاترین سطح مدنظر است. فرایند بومیسازی در این سطح بندی، مسیری سلسلهمراتبی دارد که از دانش کاملاً ترجمهای شروع و به تولید دانش بومی ختم میشود. توجه متناسب به هریک از این سطوح، با تأکید بر سطح چهارم ضروری است.
Keywords