Majallah-i Zanān, Māmā̓ī va Nāzā̓ī-i Īrān (Feb 2013)

بررسی میزان شیوع دیابت بارداری در ایران: مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز

  • فاطمه سایه میری,
  • سالار بختیاری,
  • پریسا درویشی,
  • کوروش سایه میری

DOI
https://doi.org/10.22038/ijogi.2013.552
Journal volume & issue
Vol. 15, no. 40
pp. 16 – 23

Abstract

Read online

مقدمه: دیابت بارداری، یکی از مهمترین مشکلات مادران در دوران بارداری می باشد که با عواقبی برای مادر و جنین همراه است. مطالعات مختلف، میزان شیوع این مشکل را متفاوت گزارش کرده اند. با توجه به اینکه تاکنون مطالعه ای در زمینه میزان شیوع کلی دیابت بارداری در ایران انجام نشده، مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان شیوع دیابت بارداری در ایران به روش مرور سیستماتیک و متاآنالیز انجام شد. روش‌کار: مطالعه‌ حاضر یک مطالعه مرور منظم و متا‌آنالیز در مورد شیوع دیابت بارداری در ایران می‌باشد. با جستجو در بانک‌های اطلاعاتی SID (پایگاه جهاد دانشگاهی)،Magiran ،Irandoc ، Medlib، Google، Pubmed و ISI، تعداد 21 مقاله که در طی سال های 1371 تا 1387 در ایران انجام شده بود، استخراج و نتایج مطالعات با استفاده از مدل اثرات تصادفی‌ متاآنالیز با هم ترکیب شدند. ناهمگنی مطالعات با استفاده از شاخص I2 ارتباط بین شیوع دیابت بارداری و سال انجام مطالعه و تعداد نمونه با متارگرسیون مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار STATA (نسخه 2/11) انجام شد. در آزمون ناهمگنی میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در 21 مقاله مورد بررسی، میزان شیوع دیابت بارداری در ایران در مجموع، 9/4 درصد (فاصله اطمینان 95%: 8/5-9/3) برآورد شد. کمترین میزان شیوع دیابت بارداری مربوط به مطالعه انجام شده در کرمانشاه با میزان 7/0% و بیشترین میزان شیوع دیابت بارداری مربوط به مطالعه ای در کرج با مقدار 6/18% بود. نتیجه‌گیری: با توجه به تفاوت های میزان شیوع دیابت بارداری در ایران، پیشنهاد می شود جهت شناسایی علل این تفاوت ها، تحقیقات غربالگری استانی صورت گیرد و با برنامه‌ریزی‌های مناسب و اتخاذ سیاست‌های بهداشتی درمانی از افزایش شیوع و عوارض ناشی از این بیماری ممانعت به عمل آید.

Keywords