Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (Mar 2018)
KLASİK EDEBİYATIN EĞİTİMİ ÜZERİNE DÜŞÜNCELER
Abstract
Dîvân edebiyatı Batı etkisinin başladığı Tanzimat döneminden sonragittikçe artan, koyulaşan bir reddedilişe maruz kalmıştır. ÖzellikleCumhuriyet’ten sonra neredeyse büsbütün hiç olmamış farz edilen klasikedebiyatımız, artık keşfedilmeyi, canlandırılmayı ve yeniden yorumlanmayıbeklemektedir. Toplumsal seviyede ve eğitim-öğretim bünyesinde neleryapılabileceğine dair düşünceler üretilmeli, dönemler boyu kasıtlı bir ihmal ileunutturulmaya çalışılmış dîvân edebiyatımız, bize ait bir miras, bir değerolarak tekrar topluma kazandırılmalıdır. Ön yargılardan ve siyasi ideolojikyönlendirme, biçimlendirme çabalarından uzak, bilimsel ve gerçekçi biryaklaşımla bu konuya eğilmenin zamanı geldiği kanısı ortaya çıkmıştır. Esasenkültürel birikim, belli başlı dönemlerle sınırlı kalarak birkaç kuşağın gözündenkaçırılsa bile, onun bütünüyle yok farz edilmesi ya da sonsuza kadar tamamenunutturulması, bilimsel olarak da mümkün değildir. Öyleyse en gerçekçiyaklaşım, dîvân edebiyatımızın ve klasik birikimimizin varlığını kabul etmek,onu tanımak ve ciddiye almak. Bu yazı, resmi kurumlar kapsamında, eğitim -öğretim düzeyinde ve toplum nezdinde klasik edebiyatımızın tekrargüncellenmesine dair yapılabileceklerin tespiti üzerinedir ve dikkat çekmekabilinden konu hakkındaki düşünceleri paylaşma mahiyetindedir.
