اثر سطوح تریتیکاله و مکمل آنزیمی در جیره آغازین بر عملکرد، مورفولوژی دستگاه گوارش و متابولیت های خونی جوجه های گوشتی

Abstract

به منظور بررسی اثر سطوح تریتیکاله با و بدون افزودن مکمل آنزیمی زایلاناز-بتاگلوکاناز در جیره آغازین جوجه های گوشتی، آزمایشی با تعداد 500 قطعه جوجه خروس یک روزه سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی به صورت فاکتوریل (2×5) با 5 تکرار و 10 قطعه پرنده در هر واحد آزمایشی انجام شد. عوامل آزمایش شامل 5 سطح تریتیکاله (صفر، 8، 16، 24 و 32 درصد) و دو سطح افزودن مکمل آنزیمی (صفر و 05/0 درصد) بود. جیره های آزمایشی به نحوی فرموله شدند که از لحاظ انرژی و مواد مغذی مساوی باشند و از یک تا 10 روزگی به صورت تغذیه آزاد در دسترس پرندگان مورد آزمایش قرار گرفتند. افزایش سطح تریتیکاله در جیره آغازین جوجه های گوشتی به 16 درصد و بالاتر باعث کاهش معنی دار میانگین وزن 10 روزگی و رشد روزانه و افزایش معنی دار ضریب تبدیل غذایی شد. با افزایش سطح تریتیکاله در جیره آغازین عوارض ضد تغذیه ای آن بر شرایط فیزیکی و مورفولوژی دستگاه گوارش مثل افزایش معنی دار ویسکوزیته محتویات روده و وزن نسبی اندام های گوارشی و کاهش ارتفاع ویلی ها مشاهده شد. افزودن مکمل آنزیمی زایلاناز-بتاگلوکاناز به جیره باعث بهبود معنی دار عملکرد تولیدی و کاهش اثرات ضد تغذیه ای تریتیکاله شد. تاثیر سطوح تریتیکاله و مکمل های آنزیمی بر متابولیت های خونی معنی دار نشد. نتایج این مطالعه نشان داد که می توان از تریتیکاله در جیره آغازین جوجه های گوشتی تا سطح 8 درصد بدون بروز اثرات منفی بر شاخص های عملکرد تولیدی استفاده نمود.

Keywords

• آنزیم
• تریتیکاله
• جوجه های گوشتی
• عملکرد
• ویسکوزیته
• متابولیت های خونی
• مورفولوژی روده