بررسی میزان آگاهی و آمادگی سازمانی مراقبین سلامت در برخورد با حملات بیوتروریستی در شهرستان بوکان سال 1399

Abstract

‌زمینه و اهداف: بیوتروریسم یک مسئله مهم بهداشتی در سطح جهان می­باشد که بهترین روش دفاع، شناسایی سریع و آمادگی لازم در برخورد با حملات بیوتروریستی است. لذا مطالعه حاضر باهدف بررسی میزان آگاهی و آمادگی سازمانی مراقبین سلامت در برخورد با حملات بیوتروریستی انجام گرفت. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی بود که به‌صورت سرشماری و با مشارکت آگاهانه کل مراقبین سلامت مرکز بهداشت شهرستان بوکان به تعداد 105 نفر انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش­نامه محقق ساخته در سه بخش: جمعیت شناختی، آگاهی (16 سؤال) و آمادگی سازمانی (14 سؤال) بود. روایی پرسش­نامه توسط گروه اساتید هیئت‌علمی دانشکده بهداشت و ایمنی شهید بهشتی تائید و جهت تعیین پایایی از روش ضریب آلفای کرونباخ در دو حیطه آگاهی و آمادگی سازمانی با ضریب آلفای (9/70% و 4/76%) در 20 نفر از مشارکت‌کنندگان مورد تائید و استفاده قرار گرفت سپس از نرم‌افزار SPSS ورژن 21 جهت تحلیل داده­ها استفاده شد. یافته‌ها: میزان آمادگی سازمانی مراقبین سلامت در برخورد با حملات بیوتروریستی 6/23% و میزان آگاهی نسبت به بیوتروریسم و دفاع بیولوژیک 5/89% (بیشترین سهم در حیطه مقابله بیوتروریستی 5/89% و کمترین سهم در حیطه تشخیص بیوتروریسم 6/67%) بود. بین میزان آگاهی با سابقه خدمت (022/0 = P) همبستگی مستقیم و معنادار آماری مشاهده شد. نتیجه‌گیری: میزان آمادگی سازمانی مراقبین سلامت در مقابله با حملات بیوتروریسمی بسیار پایین بود. لذا نتایج پژوهش می‌تواند در مدیریت سیاستگزاران سلامت در راستای مداخلات آموزشی جهت ارتقاء مشارکت، عملکرد و یکپارچه­سازی نیروهای خط مقدم مقابله با بیوتروریسم در جامعه کمک‌کننده باشد.

Keywords

• بیوتروریسم، آمادگی سازمانی، آگاهی، مراقبین سلامت