Majallah-i ḥifāẓat-i giyāhān (Jul 2020)
بررسی مقاومت بیوتیپهای یولاف وحشی زمستانه به علفکشهای بازدارندهACCase در مزارع گندم شهرستان رامیان
Abstract
بهمنظور بررسی بروز مقاومت یولاف وحشی زمستانه (Avena ludoviciana Dur.) به علفکشهای بازدارنده ACCase، آزمایشهایی در سال 1396 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. بیوتیپهای مشکوک به مقاومت از مزارع گندم شهرستان جمعآوری گردید. یک بیوتیپ حساس نیز از مزارعی که هیچگونه سابقه سمپاشی نداشتند جمعآوری شد. ابتدا بیوتیپهای مشکوک با غلظت تفکیککننده به دست آمده، مورد غربال قرار گرفتند. سپس واکنش بیوتیپهای مقاوم و حساس این علف هرز در مقابل دزهای مختلف علفکش بررسی شد. نتایج این تحقیق، بروز مقاومت به علفکشهای کلودینافوپپروپارژیل، فنوکساپروپپیاتیل و دیکلوفوپمتیل در 58 بیوتیپ را تأیید نمود. درجه مقاومت به علفکشهای فنوکساپروپپیاتیل، دیکلوفوپمتیل و کلودینافوپپروپاژیل به ترتیب بین 69/48 تا 33/851<، 57/52 تا 57/752< و 27/310 تا 90/1443< بود. جهت بررسی بیشتر واکنش بیوتیپهای مقاوم، سه علفکش هالوکسیفوپ-آر متیلاستر، کلتودیم و پینوکسادن جهت آزمون پتری دیش انتخاب شدند. دو مورد از بیوتیپهای با شاخص مقاومتی بالا (ram1, ram18) و دو مورد از بیوتیپهای با کمترین شاخص مقاومتی ram4) ram15,) به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. در تیمار هالوکسیفوپ-آر متیلاستر، بیشترین و کمترین درجه مقاومت در بیوتیپ ram1 به میزان 35/424 و بیوتیپ ram 15 به میزان 50/284 به دست آمد. در دو علفکش دیگر درجه مقاومت تفاوت معنیداری با 1 نداشت. نقشه پراکنش مزارع آلوده به علفهای هرز مقاوم با استفاده ازسامانه اطلاعات جغرافیایی ترسیم و مشخص شد. برآورد بالای درجات مقاومت گویای مدیریت انفعالی در کنترل یولاف وحشی زمستانه میباشد. نتایج این تحقیق میتواند جهت اجرای برنامههای مدیریت علفهایهرز مقاوم و ممانعت از توسعه آنها به سایر مناطق به کار رود.
Keywords