پیش‌بینی رضایت زناشویی بر مبنای متغیرهای همدلی، تعهد زناشویی و سبک‌های دلبستگی در زنان متاهل شهر تهران

Abstract

مقدمه: بررسی رضایت زناشویی می تواند نقش تعیین کننده مهمی در ایجاد و تداوم رابطه زناشویی و استحکام کانون خانواده داشته باشد. این پژوهش با هدف پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس متغیرهای همدلی، تعهد زناشویی و سبک‌های دلبستگی زنان متاهل شهر تهران در سال 1399 انجام شد. روش: پژوهش حاضر همبستگی می‌باشد و تعداد حجم نمونه شامل350 نفر از زنان متاهل که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند که به پرسشنامه همدلی عاطفی مهرابیان و اپستین،پرسشنامه تعهد زناشویی آدامز و جونز، پرسشنامه تجدید نظر شده دلبستگی بزرگسالی کولینز و رید و شاخص رضایت زناشویی هودسن پاسخ دادند. در نهایت داده ها با روش رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که همدلی، تعهد زناشویی و سبک‌های دلبستگی رضایت زناشویی را پیش بینی می‌کنند بطوری که خرده مقیاس های همدلی(بیانی،مشارکتی، ،ثبات عاطفی و اثرپذیری عاطفی) بصورت مستقیم و (همدلی نسبت به دیگران و کنترل) معکوس و ابعاد تعهد زناشویی به صورت مستقیم و سبک‌های دلبستگی نا ایمن اجتنابی و دوسوگرا به صورت معکوس رضایت زناشویی پیش بینی می‌کنند.بحث و نتیجه‌گیری: نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که عوامل همدلی، تعهد زناشویی و سبک‌های دلبستگی نقش مهم و تاثیرگذاری بر میزان رضایت زناشویی و سلامت روان نهاد خانواده دارد. لذا بررسی دقیق تاثیرات ناشی از این عوامل به متخصصان روانشناسی کمک کاربردی در برنامه های مداخله و مشاوره خواهد کرد.

Keywords

• رضایت زناشویی
• همدلی
• تعهد زناشویی
• سبک های دلبستگی