Majallah-i Huqūqī-i Biyn/al-milalī-i (Sep 2021)

چالش های کنوانسیون میانجیگری سنگاپور و الحاق ایران

  • علی مقدم ابریشمی

DOI
https://doi.org/10.22066/cilamag.2021.243888
Journal volume & issue
Vol. 38, no. شماره 65 (پاییز- زمستان)
pp. 263 – 280

Abstract

Read online

کنوانسیون سنگاپور با هدف ایجاد یک نظام حقوقی الزام‌آور برای اجرای سازش‏‏‌نامه‌های بین‌المللی ناشی از میانجیگری در اوت ٢٠١٩ توسط ٤٦ کشور ازجمله ایران امضا و در سپتامبر ٢٠٢٠ لازم‌الاجرا شد. این کنوانسیون با چالش‏‌ها‏ی عمده‌ای مواجه است که می‌تواند منجر به شکست آن در توسعة میانجیگری در تجارت بین‌الملل شود. بررسی این چالش‏‌ها‏ برای کشورهایی که قصد الحاق به کنوانسیون سنگاپور را دارند، ازجمله ایران، مهم و ضروری است. این مقاله مشکلات و اختلاف­نظرهایی را که در تدوین کنواسیون مطرح شد و همچنین عللی که می‌تواند آیندة این کنوانسیون را در هاله‌ای از ابهام قرار دهد، ترسیم می­کند و سپس به بیان مزایا و معایب الحاق احتمالی ایران می‌پردازد. نتیجه‌گیری از بحث بیان می‌دارد که ایران ابزار و بستر قانونی لازم را در رابطه با میانجیگری تجاری بین‌المللی ندارد و لذا برای الحاق به کنوانسیون سنگاپور، ابتدا باید این بستر با الهام­گرفتن از قانون نمونة میانجیگری آنسیترال فراهم شود.

Keywords