بررسی تأثیر پلیمر تقویت‌‌شده با الیاف (FRP) بر ظرفیت تحمل تنش اتصال گوشه‌‌ای فارسی تحت بارگذاری کشش قطری

Abstract

پلیمرهای تقویت‌شده با الیاف (FRP) به‌دلیل سهولت مصرف و ویژگی‌های فیزیکی خاص آن یکی از روش‌های متداول تقویت، تعمیر و بازسازی سازه‌ها به‌شمار می‌رود. ارزیابی‌های مخرب و غیرمخرب برای بررسی ویژگی‌ها و پایداری FRP در راستای درک شرایط ساختاری‌ آنها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این پروهش با هدف بررسی عملکرد سازه‌‌ای اتصال گوشه‌‌ای مقاوم‌‌سازی شده با پلیمرهای تقویت‌‌شده با الیاف (FRP) تحت بارگذاری کشش قطری انجام شده است. اتصال‌های ساخته‌شده از دو گونه چوبی راش (Fagus orientalis) و نراد (Abies alba)، با کامپوزیت‌های تقویت‌شده با یک و دو لایه از الیاف کربن و شیشه مقاوم‌سازی شده و مورد آزمون کشش قطری قرار گرفتند. اتصال‌‌های گوشه‌‌ای فارسی با پین چوبی و چسب پلی‌وینیل استات ساخته شدند. عمل لایه‌‌گذاری الیاف به‌‌صورت دستی انجام شد. از رزین اپوکسی به‌عنوان ماتریس پلیمری استفاده شد. نتایج نشان دادند که چوب راش در مقایسه با نراد و الیاف شیشه نسبت به الیاف کربن عملکرد بهتری داشته‌‌اند. بررسی آزمونه‌‌های کشش قطری بعد از شکست نشان داد که استفاده از FRP‌‌‌‌ها بر روی سطوح اتصال‌‌های فارسی L شکل می‌‌تواند در برابر باز شدن اتصال تحت بار مقاومت کند، ولی با بالا رفتن بار و افزایش تغییر مکان عمودی، ضعف کلی چوب در کشش عمود بر الیاف و برش موازی الیاف در محل دوبل‌ها به‌دلیل وجود تمرکز تنش، باعث شکست چوب می‌‌شود. همچنین نتایج نشان داد که اتصال گوشه‌‌ای فارسی ساخته‌شده با گونه راش و 2 لایه از الیاف شیشه، دارای بیشترین ظرفیت تحمل تنش می‌‌باشد.

Keywords

• راش
• نراد
• پلیمرهای تقویت‌‌شده با الیاف
• ظرفیت تحمل تنش
• رزین اپوکسی
• پلی‌‌وینیل استات