Epifanijne znaczenie konania Jezusa w Ogrójcu w świetle communicatio idiomatum

Abstract

Zjednoczenia hipostatyczne w Chrystusie charakteryzuje się tym, że w orzeczeniach chrystologicznych możemy właściwości obu natur przypisywać jednej osobie wcielonego Słowa, przy świadomości odrębności każdej z nich, co czyni zadość określnikom chalcedońskim „bez zmieszania i bez zmiany”. Charakter tegoż zjednoczenia zakłada jednak także, że w myśl dwóch pozostałych określników „bez podzielenia i bez rozłączenia”, owe natury tak ściśle do siebie „przylegają”, iż poprzez jedną naturę wyraża się druga (Bóstwo objawia się w człowieczeństwie), co jest warunkiem epifanijności faktu wcielenia. W świetle tych założeń w niniejszym artykule została podjęta próba odczytania wydarzenia cierpienia Jezusa w Ogrójcu w taki sposób, żeby nie przypisywać właściwości natury ludzkiej (cierpienie) naturze boskiej, ale żeby wydobyć z tego wydarzenia jego potencjał epifanijny, czyli odczytać, co cierpienie Jezusa w Ogrójcu może objawiać o naturze boskiej.

Keywords

• Chrystologia
• objawienie
• trynitologia
• współorzekanie przymiotów
• cierpienie