اثربخشی رویکرد تلفیقی واقعیت درمانی– هیجان مدار برکیفیت خواب و خودکارآمدی جنسی درزنان مبتلا به‌کم‌کاری تیروئید

Abstract

مقدمه: کم­کاری تیروئید سندرمی بالینی است که درنتیجه نقص درتولید هورمون­های تیروئید رخ می­دهد. کمبود این هورمون بر کیفیت خواب و خودکارآمدی جنسی تأثیر منفی می­گذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رویکرد تلفیقی واقعیت درمانی – هیجان مدار بر کیفیت خواب و خودکارآمدی جنسی زنان مبتلا به کم­کاری تیروئید انجام شد. مواد و روش ها: طرح پژوهش شبه تجربی از نوع پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. از بین زنان مبتلا به کم­کاری تیروئید که در درمانگاه بیمارستان شهید رحیمی شهر خرم آباد پرونده داشتند،30نفر به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هرگروه 15 نفر) قرار گرفتند. پرسشنامه کیفیت خواب (پترزبورگ، 1989) و پرسشنامه خودکارآمدی جنسی (وزیری و لطفی، 1392) قبل و بعد از مداخله تکمیل شد. مداخله با رویکرد تلفیقی واقعیت درمانی- هیجان مدار به مدت 10 جلسه، 90 دقیقه ای بر روی گروه آزمایش اجراشد. برای تحلیل داده­ها از نرم افزارspss نسخه 20 استفاده شد. یافته ها: تحلیل­کواریانس ­چند متغیره و تک متغیره ­نشان داد رویکرد تلفیقی واقعیت درمانی – هیجان مدار برکیفیت خواب و خودکارآمدی جنسی بیماران کم­کاری تیروئید تاثیر دارد (12/28 F= ،01/0P =). بحث و نتیجه­گیری: براساسنتایج، رویکرد تلفیقیواقعیت درمانی – هیجان مدار در بیماران مبتلا به کم­کاری تیروئید می تواند باعث افزایش خودکارآمدی جنسی و بهبود کیفیت خواب آن­ها شود. انجام مطالعات بیشتر در این زمینه پیشنهاد می شود.

Keywords

• مداخله هیجان مدار
• خواب
• خودکارآمدی
• کم­کاری تیروئید