Analiza tvorbenih načina u hrvatskome nazivlju arhitekture i urbanizma s osobitim osvrtom na značenje

Abstract

U radu se korpusnim tipom istraživanja analiziraju tvorbeni načini u hrvatskome nazivlju arhitekture i urbanizma. Na temelju dobivenih rezultata izvedena je njihova tipologija i opisane su njihove specifičnosti. Analiza je upotpunjena osvrtom na semantičke aspekte koji ukazuju na čvrstu isprepletenost morfoloških i značenjskih aspekata u stvaranju naziva ovisno o specifičnome kognitivnom makrokontekstu, odnosno specifičnoj domeni upotrebe. Rad može koristiti budućim istraživanjima nazivljā drugih struka te poslužiti kao polazište u radu na normizaciji i usustavljivanju nazivlja arhitekture i urbanizma.

Keywords

• tvorbeni načini
• nazivlje arhitekture i urbanizma
• kognitivni makrokontekst
• kompozicionalnost
• morfološko-semantički obrasci