پیش بینی میزان استرس تحصیلی با استفاده از نگرش‌های ناکارآمد با میانجی گری ذهن آگاهی در دانش آموزان

Abstract

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی میزان استرس تحصیلی با استفاده از نگرش‌های ناکارآمد با میانجی‌گری ذهن‌آگاهی در دانش‌آموزان مدارس متوسطه دوم شهرستان تنکابن انجام شد. روش کار: روش پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش‌آموزان مدارس متوسطه دوم شهرستان تنکابن در سال تحصیلی 1400-1399 بود. تعداد 361 نفر به عنوان نمونه آماری بر اساس جدول کرجسی مورگان با استفاده از روش نمونه گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه استرس تحصیلی گادزلا (1991)، پرسشنامه نگرش‌های ناکارآمد وایزمن و بک (1978) و پرسشنامه پنج وجهی ذهن‌آگاهی بائر و همکاران (2006) بود. برای تحلیل داده‌های گردآوری شده از تحلیل مسیر و رگرسیون ساده و چندگانه استفاده شد.نتایج: نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که نگرش‌های ناکارآمد و ذهن آگاهی می‌توانند به ترتیب 23 % و 16% از تغییرات متغیر ملاک استرس تحصیلی را تبیین کند. همچنین نگرش‌های ناکارآمد می‌توانند 19 % از تغییرات متغیر ملاک ذهن آگاهی را تبیین کند. همچنین نتایج نشان داد که نگرش‌های ناکارآمد بر استرس تحصیلی اثرمستقیم (42/0β=) و بر ذهن‌آگاهی اثرمعکوس (37/0β= -) دارد. نتیجه گیری: نگرش های نارکارآمد می تواند هم به صورت مستقیم و هم با میانجی ذهن آگاهی، میزان استرس تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی نماید.

Keywords

• استرس تحصیلی
• نگرش‌های ناکارآمد
• ذهن‌آگاهی