مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار (Jan 1970)
رابطه هوش هیجانی و سبک رهبری
Abstract
زمینه و هدف: هوش هیجانی شامل شناخت و کنترل عواطف و هیجان های فرد است. هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین هوش هیجانی و سبک رهبری (تحول بخش- مبادله ای) مربیان تیم های ورزشی منطقه 9دانشگاه آزاد اسلامی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه به روش توصیفی – تحلیلی و به صورت مقطعی انجام گرفت. جامعه پژوهش شامل مربیان مرد تیم های ورزشی منطقه 9 دانشگاه آزاد اسلامی بود که از بین آن ها 240 نفر به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه هوش هیجانی (شوت) با اعتبار 84/0، پرسشنامه سبک رهبری (وارنر بورک) با اعتبار 79/0 و پرسشنامه جمعیت شناختی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و ضریب همبستگی پیرسون با نرم افزار SPSS 13 انجام گرفت. یافته ها: میانگین هوش هیجانی در آزمودنی ها 21/20±25/116 و میانگین نمرات سبک رهبری تحول گرا 41/5±60/50 و عمل گرا 41/5±42/24 بود که بین هوش عاطفی و سبک رهبری تحول بخش رابطه مثبت و معناداری (001/0= p، 404/0r=) وجود داشت. همچنین بین هوش عاطفی و سبک رهبری مبادله ای یک رابطه منفی و معنادار (001/0 p=، 404/0- r=) مشاهده شد. بررسی تاثیر سن، سابقه و نوع رشته تحصیلی بر رابطه هوش عاطفی و سبک رهبری نشان داد که افزایش سن و سابقه باعث تقویت این رابطه شده است (0001/0 p=، 475/0r=). از طرفی این همبستگی فقط در مربیان دارای مدرک غیر تربیت بدنی (0001/0p=، 559/0r=) معنادار بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان گفت که با افزایش هوش هیجانی در مربیان، تمایل آن ها به سبک رهبری تحول بخش افزایش می یابد.
