اولویت‌بندی فناوری‌های نوین قابل‌استفاده در اماکن ورزشی با تأکید بر کاهش مصرف انرژی

Abstract

این پژوهش با هدف اولویت‌بندی فناوری‌های نوین قابل‌استفاده در اماکن ورزشی با تأکید بر کاهش مصرف انرژی انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع آمیخته بود. در بخش کیفی ابتدا با مرور پیشینة پژوهش و مصاحبه با نخبگان آگاه از موضوع، تا حد رسیدن به اشباع نظری (مصاحبه با 11 نفر از افرادی که سابقة پژوهشی یا اجرایی در حوزة انرژی در صنعت ساخت و ساز و ورزش داشتند)، فناوری­های نوین کاهش مصرف انرژی در سه مؤلفة آب (شش فناوری)، برق (نُه فناوری) و گاز (نُه فناوری) شناسایی و دسته بندی شدند. سپس فناوری‌های شناسایی‌شده در قالب پرسشنامة مقایسه‌های زوجی در اختیار نمونة آماری در بخش کمّی قرار گرفتند. جامعة آماری در بخش کمّی 50 نفر بودند که شامل اساتید مدیریت اماکن ورزشی، اساتید دانشکده‌های فنی، مدیران اماکن ورزشی پیشرفته، کارشناسان شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی و کارشناسان دفتر محیط‌زیست وزارت ورزش و جوانان می‌شدند. نمونة آماری با جامعة آماری برابر بود و 50 پرسشنامه برگشت داده شد. از روش تحلیل سلسله‌مراتبی در محیط نرم‌افزار بهین‌گستر برای مقایسة دوبه‌دوی فناوری­ها و اولویت‌بندی فناوری­های کاهش مصرف انرژی در اماکن ورزشی استفاده شد. «دوش ‌آینده» در کاهش مصرف آب (با وزن نسبی 32/0) و «سیستم مدیریت ساختمان»در کاهش مصرف برق و گاز (با وزن نسبی 30/0 و 29/0) مهم‌ترین فناوری­ها شناخته شدند؛ بنابراین با توجه به محدودبودن منابع انرژی در کشور، مدیران اماکن ورزشی باید در راستای بهره‌وری از فناوری‌های برتر به‌منظور توسعة پایدار اماکن ورزشی گام بردارند.

Keywords

• توسعة پایدار
• اماکن ورزشی
• مصرف انرژی
• فناوری‌های نوین