Āsīb/shināsī-i Darmāngāhī-i Dāmpizishkī (Oct 2018)
اثر هورمونهای استانوزولول و ناندرولون دکانوآت بر غلظت سرمی اریتروپویتین و تستوسترون در گربه
Abstract
استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک، جهت تحریک اشتها، رشد عضلانی و افزایش تولید گلبولهای قرمز خون بهکار برده میشوند. هدف از انجام مطالعه حاضر، مقایسه بین اثر هورمونهای استانوزولول و ناندرولون دکانوآت بر غلظت سرمی اریتروپویتین و تستوسترون، عوارض جانبی احتمالی آنها بر کبد و تغییرات وزن بدن گربه بود. بدین منظور 10 قلاده گربه نر سالم، به 2 گروه مساوی A و B تقسیم شدند. گروه A، شامل 5 قلاده گربه بود که استانوزولول را یکبار در هفته و برای مدت 6 هفته (mg/cat 25 و بهشکل داخل عضلانی) دریافت کرد. گروه B، شامل 5 قلاده گربه بود که ناندرولون دکانوآت، یکبار در هفته و برای مدت 6 هفته (mg/kg 1 و به شکل داخل عضلانی) به آنها تزریق شد. نمونههای خون، 5 بار و در روزهای صفر، 3، 14، 28 و 42 جهت سنجش تستوسترون و اریتروپویتین سرم جمعآوری شدند. استانوزولول و ناندرولون دکانوآت، هر دو عملکرد موثری در افزایش غلظت اریتروپویتین و تستوسترون نشان دادند، اما اثر استانوزولول در افزایش سطح هورمونها، بیشتر از ناندرولون دکانوآت بود. یک تفاوت معنیدار (001/0>p)، بین گروههای A و B و در روزهای 14، 28 و 42 در افزایش اریتروپویتین و در روزهای 3، 14، 28 و 42 در افزایش تستوسترون مشاهده گردید. هر دو دارو، عوارض کبدی نداشتند، همچنین در مقایسه اثر دو هورمون بر افزایش وزن بدن، استانوزولول بهصورت معنیداری (001/0>p) موثرتر از ناندرولون دکانوآت بود. نتایج نشان داد که اگرچه هر دو هورمون، عملکرد موثری در افزایش مقادیر اریتروپویتین، تستوسترون و وزن بدن در گربهها داشتند، اما استانوزولول موثرتر از ناندرولون دکانوآت عمل کرد.
