ارائة مدل عوامل مؤثر در تصمیم به استفاده از گوشی‌های هوشمند در زمینة ورزش: کاربرد مدل پذیرش فناوری و تجربة خوشایند

Abstract

با توجه به رشد سریع گوشی­های هوشمند و قابلیت­های آن‌ها، این گوشی­ها به یک رسانة شخصی ضروری برای جست‌وجوی اطلاعات، ارتباطات اجتماعی، فعالیت­های اقتصادی و تبلیغاتی به‌خصوص در زمینة ورزش تبدیل شده­اند. با توجه به نبود پژوهش در این زمینه، هدف از انجام‌دادن پژوهش حاضر، بررسی عوامل مؤثر در استفاده از این ابزار ارزشمند در ورزش بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعة آماری دانشجویان تربیت‌بدنی دانشگاه کردستان (280 نفر) در مقاطع کارشناسی، کارشناسی‌ارشد و دکتری در سال 1397 بودند که همة آن‌ها به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. درمجموع، از 201 پرسش‌نامة کامل (72 زن و 129 مرد) برای تجزیه‌وتحلیل استفاده شد. برای دستیابی به اهداف پژوهش، با بررسی پیشینه، پرسش‌نامة اولیه متناسب با هدف پژوهش تعریف شد. روایی صوری و محتوایی آن با استفاده از نظر هفت کارشناس و متخصص به‌وسیلة مدل لاشه (84/0 = CVR) و روایی سازة آن با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی بررسی شد. همچنین، همسانی درونی پرسش‌نامه با آلفای کرونباخ تأیید شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و مدل معادلات ساختاری برای بررسی برازش مدل پژوهش استفاده شد. براساس نتایج پژوهش، ادراکات مدل پذیرش فناوری، ویژگی­های خاص ورزش و نظریة جریان، تأثیر معنا­داری بر تصمیم به استفاده از گوشی‌های هوشمند در ورزش داشتند؛ بنابر­این، بازاریابان ورزشی می­توانند با مدنظر قراردادن این عوامل و قابلیت­های این فناوری ارزشمند، از آن در زمینه‌های گوناگون ورزشی استفاده کنند.

Keywords

• گوشی هوشمند
• ورزش
• مدل پذیرش فناوری
• تجربة خوشایند