اثرات لیتیوم کلرید در پیشگیری از تخریب میلین القاء شده با کاپریزون در جسم پینه‌ای مغز موش

Abstract

مقاله پژوهشیمقدمه: اختلال در فرایند میلین‌سازی و تخریب بافت میلین، منجر به اختلال در عملکرد سیستم عصبی مرکزی می‌شود. نقش محافظت‌کنندگی نورونی لیتیوم کلرید در درمان بیماری‌های عصبی به اثبات رسیده است. در مطالعه‌ی حاضر، اثرات لیتیوم کلرید در پیشگیری از تخریب بافت میلین القاء شده با کاپریزون در جسم پینه‌ای مغز موش مورد بررسی قرار گرفت.روش‌ها: در مطالعه‌ی حاضر، 40 عدد موش سوری ماده‌ی نژاد C57BL/6 با وزن 25-20 گرم به صورت تصادفی به چهار گروه شامل گروه‌های شاهد، شم، کاپریزون و لیتیوم کلراید/کاپریزون تقسیم شدند. ترکیب لیتیوم کلراید روزانه با دوز mg/kg50 بصورت داخل صفاقی استفاده شد. در پایان مطالعه، به منظور بررسی میانگین تراکم میلین و بیان ژن میلین، از رنگ‌آمیزی تلوئیدین بلو، ایمونوهیستوشیمی و Real Time-PCR استفاده شد.یافته‌ها: نتایج رنگ‌‌آمیزی‌های ایمونوهیستوشیمی و تلوئیدین بلو نشان داد که تراکم میلین و درصد سلول‌های بیان‌کننده‌ی مارکر (Myelin basic protein) MBP در گروه دریافت‌کننده‌ی لیتیوم، نسبت به گروه کاپریزون به شکل معنی‌داری افزایش پیدا کرده است. علاوه بر این، نتایج Real Time-PCR نشان داد که استفاده از لیتیوم می‌تواند بیان ژن ‌میلین را افزایش دهند.نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه‌ی حاضر نشان داد که فاکتورهای محافظت‌کننده‌ی عصبی، نظیر کلرید لیتیوم توانایی پیشگیری از تخریب بافت میلین را دارند و لذا استفاده از این ترکیب می‌تواند راهکار مناسبی برای پیشگیری از ابتلا و کاهش پیشرفت بیماری‌های تخریب‌کننده‌ی بافت عصبی باشد.

Keywords

• کلرید لیتیوم
• میلین
• پروتئین پایه میلین
• بیماری‌های تخریب‌کننده‌ی بافت عصبی
• عوامل محافظت‌کننده‌ی عصبی