عملکرد سیستم وتیور در تصفیه تکمیلی پساب شهری

Abstract

با توجه به کمبود شدید منابع آب در ایران، استفاده از پساب تصفیه شده شهری در بخش کشاورزی و آبیاری، روشی موثر در برطرف نمودن نیاز آبی گیاهان می‌باشد. یکی از روش‌های تصفیه، گیاه‌پالایی ست. گیاه وتیورگراس در این زمینه، توجهات بسیاری را معطوف خود کرده است. تحقیق حاضر به منظور بهبود کیفیت فاضلاب شهری توسط گیاه وتیورگراس به صورت هیدروپونیک، با هدف استفاده در آبیاری انجام گرفته است. این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار، انجام شد. مخازنی فایبرگلاسی به حجم 1000 لیتر تهیه و سپس از دو نوع فاضلاب خام و تصفیه شده به‌طور مجزا پر گردید. تیمارها شامل دو تراکم 4 و 8 تایی، شاهد، هوادهی و بدون هوادهی بودند. در این پژوهش از سه زمان ماند 3، 7 و 14 روزه استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که بهترین تراکم در انجام پالایش فاضلاب شهری توسط گیاه وتیورگراس، تراکم 4 تایی بوده به‌علاوه روند هوادهی و عدم هوادهی تیمارها تأثیر زیادی بر پارامترهای اندازه‌گیری شده ندارد. در اکثر پارامترهای اندازه‌گیری شده (به غیر از BOD5) مشاهده شد که زمان‌ماند 7 روزه با زمان‌ماند 14 روزه تفاوت معناداری ندارد، از همین رو بهترین زمان‌ماند نیز 7 روزه در نظر گرفته شد. بر طبق انجام آزمایش‌ها، کارآمدی حذف ترکیبات BOD5، COD، آمونیوم، نیترات، فسفات و پتاسیم در فاضلاب تصفیه شده و در طی دوره به ترتیب 42، 55، 91، 66، 89، 97 درصد می‌باشد.

Keywords

• حذف آلاینده ها
• کشت هیدروپونیک
• گیاه‌پالایی
• وتیورگراس