پدافند غیرعامل (May 2021)
استتار واختفای حرارتی سنگرهای انفرادی در مناطق دشت
Abstract
با توجّه به نقش اساسی سنگرهای انفرادی در بقاء و انجام مأموریت نیروهای خودی بهویژه در مناطق دشت، بدیهی است که دشمن برای کشف و شناسایی سنگرها، انواع متنوعی از حسگرهای هوایی و فضایی را به‌کار میگیرد. یکی از سامانههای اصلی کشف و شناسایی اهداف بهویژه در زمان شب، دوربینهای تصویربرداری حرارتی میباشد. عامل اصلی آشکارسازی سنگرهای انفرادی در تصاویر حرارتی ناهنجاریهای حرارتی در ورودی سنگرها نسبت به محیط اطراف است. این تحقیق در نظر دارد با استفاده از مشاهدات میدانی و بهکارگیری روش ارزیابی بصری، احتمال شناسایی رزمندههای مستقر در سنگرهای حفره روباه را بررسی نموده و اقدامات و ملاحظات جلوگیری از کشف و شناسایی سنگرهای انفرادی در مناطق دشت را ارائه نماید. به این منظور، 36 سناریو در حالتهای مختلف (ایستاده کنار سنگر، ایستاده در سنگر و نشسته در سنگر، دو زمان مختلف، روز با وجود خورشید در آسمان و هوای تاریک و درفواصل مختلف) قرار گرفته است. بر اساس نتایج تجربی به‌دست آمده در این پژوهش، احتمال شناسایی سنگرهای انفرادی در مناطق دشت در فواصل نزدیک بدون استتار وجود دارد. همچنین، بهترین نوع پوشش استتاری استفاده از گیاهان خشک و بی جان مربوط به منطقه میباشد.
