اثر ورمی کمپوست بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم در شرایط تنش گرمای آخر فصل در اهواز

Abstract

به منظور بررسی اثر کود ورمی کمپوست بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم رقم چمران در شرایط تنش گرمایی آخر فصل، آزمایشی مزرعه‌ای به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 97-1396 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل سه تاریخ کاشت یک آذر، 20 آذر و 10 دی در کرت‌های اصلی و پنج سطح کود ورمی‌کمپوست (صفر، پنج، 10، 15 و 20 تن در هکتار) در کرت‌های فرعی بود. تجزیه واریانس نشان داد که اثر تاریخ کاشت و کود ورمی کمپوست بر صفات اندازه‌گیری شده معنی‌دار بود. مقایسه میانگین نشان داد که بیشترین عملکرد دانه (2356 کیلوگرم در هکتار) در تاریخ کاشت یک آذر و کمترین آن (1732 کیلوگرم در هکتار) در تاریخ کاشت 10 دی بود. همچنین در سطوح مختلف کود ورمی کمپوست، بیشترین عملکرد دانه (2593 کیلوگرم در هکتار) در مصرف 20 تن در هکتار ورمی‌کمپوست و کمترین آن (1566 کیلوگرم در هکتار) در عدم کاربرد ورمی‌کمپوست حاصل شد. به طور کلی تاخیر در کاشت و وقوع تنش گرمایی آخر فصل، باعث کاهش عملکرد دانه ولی افزایش میزان مصرف ورمی‌کمپوست در تاریخ‌های کاشت مختلف، موجب افزایش عملکرد دانه گندم شد.

Keywords

• تنش گرمایی
• ورمی کمپوست
• گندم
• عملکرد دانه