بررسی رابطه‌ی شادی و بهزیستی روان‌شناختی با نگرش به زمان در دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان

Abstract

مقدمه: نگرش به زمان به هیجانات افراد و ارزیابی احساسی آن‌ها نسبت به گذشته، حال و آینده اشاره دارد و می‌تواند بر شادی و بهزیستی روان‌شناختی افراد تأثیرگذار باشد؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه‌ی شادی و بهزیستی روان‌شناختی با نگرش به زمان در دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان بود. روش: طرح پژوهش از نوع همبستگی بود و جامعه‌ی آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان است که تعداد آن‌ها 16000 نفر بوده و از میان آن‌ها بر اساس جدول کرسچی مورگان 302 دانشجو با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های شادی آکسفورد، بهزیستی روان‌شناختی ریف و نگرش به زمان میللو و وورل پاسخ دادند. داده‌های پژوهش با استفاده از نرم‌افزار «اس. پی. اس. اس.» ویراست 18 و روش‌های آماری همبستگی، تحلیل رگرسیون چندگانه به روش هم‌زمان تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج: یافته‌ها نشان داد که بین نگرش به زمان و 4 بعد آن با شادی و بهزیستی روان‌شناختی همبستگی معنادار وجود دارد (0.001>P). بعد حال‌نگر مثبت قادر به پیش‌بینی شادی و بهزیستی روان‌شناختی در دانشجویان بود (0.001>P) ولی بعد آینده‌نگر مثبت فقط قادر به پیش‌بینی شادی دانشجویان بود (0.001>P). همچنین بعد حال‌نگر منفی و آینده‌نگر منفی قادر به پیش‌بینی شادی و بهزیستی روان‌شناختی در دانشجویان بودند (0.001>P). بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها می‌توان گفت که نگرش دانشجویان به زمان می‌تواند پیش‌بینی‌کننده‌ی خوبی برای شادی و بهزیستی روان‌شناختی آنان باشد؛ بنابراین با رشد و بهبود نگرش‌های مثبت در دانشجویان می‌توان انتظار افزایش شادی و بهزیستی روانی آنان را داشت.

Keywords

• شادی
• بهزیستی روانشناختی
• نگرش به زمان