Anadolu-T Etlik Piliç Saf Hatlarının Gelişme ve Karkas Özellikleri

Abstract

Bu çalışmada, 2017 yılından 2021'e kadar beş generasyon boyunca ıslah ve seleksiyonu sürdürülen Anadolu-T etlik piliç saf hatlarının gelişme ve karkas özelliklerinin ticari hibritle karşılaştırmalı olarak ortaya koyulması amaçlanmıştır. Her generasyonda seleksiyon işleminden sonra yeterli sayıda saf hat (A1, A2, A3, B1, B2) ve ticari hibrit (Ross-308) yumurtaları kuluçka edilerek her genotipten 120 dişi-erkek civciv üretilmiştir. Etlik piliçler 6 hafta süreyle etlik piliç üretim standartlarında yetiştirilmiş ve bu süre sonunda kesim ve karkas özellikleri belirlenmiştir. Gelişme özellikleri olarak canlı ağırlık (CA), yemden yararlanma oranı (YYO) ve yaşama gücü; karkas özellikleri olarak göğüs ve but eti oranı ele alınmıştır. Beş generasyon boyunca 6 haftalık yaşta en yüksek ortalama CA ve en iyi YYO Ross-308 ticari hibritlerde (CA: 2961,2 ile 3481,2 g ve YYO: 1,43 ile 1,60 arasında) elde edilmiştir ve bunu sırasıyla baba (CA: 2633,8 ile 3180,2 g ve YYO: 1,65 ile 1,77 arasında) ve ana hatları (CA: 2307,7 ile 2698,5 g ve YYO: 1,65 ile 1,78 arasında) izlemiştir. Saf hatların yaşama gücü generasyonlara bağlı sayısal farklılıklar gösterse de ticari hibritle genel olarak benzer (%96-100) gerçekleşmiştir. Hem ana hem de baba hatların göğüs oranı ticari hibrite göre daha düşük iken, saf hatlarda but oranının daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Saf hatların beş generasyonluk kısa bir seleksiyon geçmişine sahip olması henüz yeterli bir değerlendirmeye imkân vermemektedir. Ana ve baba hatlarında bireysel yemden yararlanma testine ek olarak baba hatlarında canlı ağırlık ve göğüs alanı özelliklerinin de seleksiyon kriteri olarak kullanılmasının canlı ağırlık ve yemden yararlanmayı iyileştirmesi beklenmektedir.

Keywords

• anadolu-t
• etlik piliç
• ıslah
• performans
• göğüs oranı