اثر روش‌های استخراج بر ترکیبات فنولی استخراج‌شده از پوست و پالپ انجیر

Abstract

اخیرا استخراج آب زیر بحرانی (SWE) به عنوان یک تکنولوژی سبز برای استخراج ترکیبات زیست فعال گیاهان شناخته شده است. در این مطالعه، استخراج آب زیر بحرانی، استخراج به کمک اولتراسوند (UAE) و استخراج حلالی همزنی (SSE) جهت استخراج ترکیبات فنولی پوست و پالپ انجیر مقایسه شدند. فعالیت آنتی­اکسیدانی عصاره­ها با آزمون­های مهار رادیکال DPPH، قدرت احیاکنندگی و رنسیمت ارزیابی شد. آب زیر بحرانی نشان داد که بالاترین توانایی را در استخراج ترکیبات فنولی کل پالپ و پوست (به ترتیب، 21/0±89/65 و 09/0±79/80 معادل میلی­گرم گالیک اسید در گرم عصاره) و ترکیبات فلاونوئیدی (به ترتیب، 33/0±51/7 و 02/1±1/10 معادل میلی­گرم کوئرستین در گرم عصاره) دارد. همچنین، کمترین IC50 در آزمون­های مهار رادیکال DPPH و قدرت احیاکنندگی به عصاره­ی آب زیر بحرانی پوست انجیر مربوط بود. بنابراین، آب زیر بحرانی روش مناسب­تری برای استخراج ترکیبات فنولی و فلاونوئیدی کل پوست و پالپ انجیر می­باشد.

Keywords

• فعالیت آنتی اکسیدانی
• انجیر
• استخراج
• اولتراسوند
• استخراج آب زیر بحرانی