Bihdāsht-i Mavādd-i Ghaz̠āyī (Dec 2018)
گلیکاسیون نایسین با گلوکز، لاکتوز و دکسترن و بررسی اثر مهاری آن بر علیه باکتریهای اشریشیا کلی و سالمونلا تیفیموریوم
Abstract
نایسین یکی از پپتیدهای ضدمیکروبی است که در صنایع غذایی بهعنوان ماده نگهدارنده کاربرد دارد. با این وجود، این پپتید فاقد اثر ضدمیکروبی قابل توجه برعلیه باکتریهای گرم منفی میباشد. در این مطالعه تاثیر گلیکاسیون بر فعالیت ضدمیکروبی نایسین بر علیه باکتریهای اشریشیا کولای و سالمونلا تیفیموریوم بررسی گردیده است. بدین منظور محلول نایسین و پنج برابر غلظت قندهای گلوکز، لاکتوز و دکستران و هم‌چنین محلول نایسین بدون حضور قند تهیه و سپس لیوفیلیزه گردید. پودر لیوفیلیزه به‌مدت هفت روز در شرایط دمای 60 درجه سانتی‌گراد و رطوبت 70% قرار گرفت. در هر 24 ساعت یک نمونه از انکوباتور خارج گردید و در آب مقطر محلول شد. با استفاده از روش اندازه‌گیری پروتئین برادفورد، غلظت‌های مولی مساوی از نایسین طبیعی و کنژوگه تهیه شد. درصد گلیکاسیون نمونهها با استفاده از روش OPA (ortho-phthalaldehyde) و MIC50 نایسین کنترل و کنژوگهها با روش میکرودایلوشن بر علیه باکتریهای اشریشیا کولای و سالمونلا تیفیموریوم تعیین گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که درصد گلیکاسیون نایسین ارتباط معکوسی با اندازه کربوهیدرات دارد، به شکلی که نایسین-گلوکز بیشترین و نایسین-دکستران کمترین درصد گلیکاسیون را نشان میدهند. گلیکاسیون نایسین پس از هفت روز باعث افزایش MIC50 نایسین بر علیه اشریشیا کولای گردید. در مقابل MIC50 نایسین طبیعی و کنژوگه تفاوت معنی‌دار نداشتند. از این مطالعه نتیجهگیری میشود که کنژوگه کردن نایسین با کربوهیدرات‌ها نمیتواند موجب گسترش فعالیت آن به این دو باکتری گرم منفی گردد.
